En cours de chargement...
"Vi sercas Dion ? Kvazau vi sercas viajn okulvitrojn, dum ili estas sur via nazo ! " Tion povus din Spinozo, polurantevitrojn de optikiloj. Lia Dio estas la Universo, la nura Naturo. Neniu supertera Spirito iam kreis Homon, donis al Ii kiel ludilo Teron, kreskajojn kaj animalojn, kiujn li povus rompi lau sia placo, nek gvidas kaj jugas liajn agojn. Naturo instigas ciun ajon ekzisti. Gi kreas vivon, simple laü siaj legoj, sen "granda arkitekto" nek celo.
La Homo estas nur Gia portempa avataro. Lia konscio estas Dio, kiu provas konigi sin. La kono de Dio estas la ojo de la Homo. La avideco de nia specio kaj Gia nekonsekvenco minacas Gian ekziston. Tra la mikroskopo de Spinozo, la autoro, kuracisto kaj fiziologo, analizas Gian funkcimanieron kaj kiel antaiugardi Gin kontrau memruinigo. Cu la homaro naskos sufice rapide pli klarvidajn gvidantojn, kapablajn devigi Gin adapti siajn ideologiojn kaj agojn al la senindulgaj legoj de la Naturo.